Sukida Sukida Sukida

วันที่เราเขินอาย ลองใส่ใจสักนิด
เหมือนว่าโลกนี้เป็นสีของกุหลาบ เพียงข้ามวันผ่านไป
ความรู้สึกที่จริงที่ก่อตัวข้างใน
เปิดออกมาสักที ให้รับให้รู้กันไป

สายตาคนอื่น มองเข้ามาแล้วไง
อย่าได้แคร์ ไม่ใช่เรื่องของใคร
เปล่าประโยชน์ที่จะใส่ใจ

Sukida
(เป็นเวลานานที่ฉันอยากบอก)
แอบชอบเธอ
(ว่าภายในใจมันรู้สึกอย่างนี้)
ตะโกนให้ดัง ท่ามกลางใคร ๆ ให้เธอรู้
Sukida
(ถ้าเธอยินยอมจะให้ฉันเอ่ยปาก)
แอบชอบเธอ
(มันอยากที่จะให้เธอเข้าใจ)
อยากบอกไปว่าชอบเธอทุกวัน แค่นั้นพอ
Sukida ชอบเธอนะ

ถ้าอยากทำเรื่องใด คงต้องมีจุดหมาย
และไม่มีวันล้มเลิกกลางทาง เราต้องทำต่อไป
ถ้าหากสิ่งที่ทำ มันถูกกับหัวใจ
ต่อให้นานเท่าไร มั่นใจข้างในตัวเรา

เสียงนก เสียงกา ไม่เห็นต้องสนใจ
ก็ชีวิต มันยังเป็นของเรา
อย่าถูกกำหนดโดยคนอื่นเขา

หากรักใคร
(จนวันรักนั้นได้เติบใหญ่)
หากรักใคร
(แอบเก็บมันอยู่ข้างเดียวเอาไว้)
นานจนมีถ้อยคำนับร้อยนับพัน อยู่ในใจ
หากรักใคร
(จนมันทนไม่ไหวอยากบอก)
หากรักใคร
(ก็บอกและเปล่งเสียงไปดัง ๆ)
คำตอบนั้น ไม่เห็นจะสำคัญสักเท่าไร

หากรักใคร

ล้านครั้งที่บอกออกไป ตะโกนด้วยเสียงอันดัง
ไม่หวังเรื่องใด ไม่เลยสักอย่าง
(ไม่เป็นไร)
เล็กน้อยตั้งแต่วันนั้น กลายเป็นนับล้านในใจ
อยากจะบอกให้รู้จะได้ไหม

Sukida
(เป็นเวลานานที่ฉันอยากบอก)
แอบชอบเธอ
(ว่าภายในใจมันรู้สึกอย่างนี้)
ตะโกนให้ดัง ท่ามกลางใคร ๆ ให้เธอรู้
Sukida
(ถ้าเธอยินยอมจะให้ฉันเอ่ยปาก)
แอบชอบเธอ
(มันอยากที่จะให้เธอเข้าใจ)
อยากบอกไปว่าชอบเธอทุกวัน แค่นั้นพอ

Sukida Sukida Sukida