บางอย่างก็ไม่เปลี่ยนไป แม้อะไรอะไรจะเปลี่ยน
บางสิ่งก็คล้ายบทเรียน ที่ฉันไม่เคยผ่านมันได้เลยซ้ำๆ

แค่วันนี้ได้สบสายตา แค่พูดคุยกันไม่กี่คำ
ต่อให้เฝ้าระวัง ให้ยั้งยังไง ก็พลั้งพลาดไปทุกที
เคยคิดเวลาจะช่วยทำใจ ให้ฉันลืมเธอคนนี้ (แต่)แล้วอาการเดิมๆ ก็กลับมา

สุดท้ายฉันก็พ่ายแพ้ แพ้ให้ใจตัวเองที่ไม่เคยหยุดรักเธอ
สุดท้ายฉันยังรอคอยเธอเสมอ แม้จะเนิ่นนานซักเพียงไหน
เธอยังคงมีผลต่อหัวใจ ไม่หายรักเธอได้สักที

ทำไมยังรู้สึกดี ทั้งที่เธอไม่เคยมีใจ
ทำไมยังรู้สึกหวั่นไหว ทั้งๆ ที่รู้แก่ใจเป็นไปไม่ได้


สมองไม่เคยมีแรงจะสั่งหัวใจ ไม่มีปาฏิหาริย์ไหนพอจะทำให้เปลี่ยนไป
ไกลเกินจากฝัน เธอเกินเอื้อมมือฉัน เป็นได้เพียงแค่เพื่อนกันแค่เท่านั้น
แค่เท่านั้น


สุดท้ายฉันก็พ่ายแพ้ แพ้ให้ใจตัวเองที่ไม่เคยหยุดรักเธอ
สุดท้ายฉันยังรอคอยเธอเสมอ แม้จะเนิ่นนานซักเพียงไหน
เธอยังคงมีผลต่อหัวใจ ...


และฉันเองก็พ่ายแพ้ แพ้ให้ใจตัวเองที่ไม่เคยหยุดรักเธอ
สุดท้ายฉันยังรอคอยเธอเสมอ แม้จะเนิ่นนานซักเพียงไหน
เธอยังคงมีผลต่อหัวใจ ไม่หายรักเธอได้สักที


รู้ว่าควรจะพอแต่ก็ทำไม่ไหว รู้ว่าควรจะพอแต่ก็ทำไม่ได้ ให้ทำอย่างไร
รู้ว่าควรจะพอแต่ก็ทำไม่ไหว รู้ว่าควรจะพอแต่ก็ทำไม่ได้ ก็ใจ ...